Η βάπτιση της Κατερίνας




 H φίλη μας Κατερίνα ήρθε απο χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά για να πάρει το όνομά της.Όταν συναντηθήκαμε στην εκκλησία η σοβαρότητά της περίσσευε για την ηλικία της.Φαντάζομαι πως  -εκτός απο καποιούς πολύ δικούς της ανθρώπους-  ακόμα και ο ουρανός,η μυρωδιά του αέρα θα ήταν διαφορετικά γι αυτήν.Όταν αποφάσισε όμως να μας χαρίσει το χαμόγελό της,το έκανε απλόχερα χωρίς διακρίσεις!
Κατερίνα να είσαι πάντα γερή!
Άννα,Cris να είστε χαμογελαστοί σαν την κόρη σας!


























                                    Το καλοκαίρι μας



Ανάμεσα στα γεμάτα κούραση και κόπο σαββατοκύριακα 
λόγω δουλειάς, βρέθηκε χρόνος και για διακοπές.Ανυπομονούσα..

Ξαφνιάστηκα από τη δυσκολία των διακοπών με ένα παιδί 2 χρονών.
Άφησα την Εύα να κάνει κουμάντο.Και τότε τα μάτια μου τα είδαν όλα διαφορετικά.


Νόμιζα ότι είχα μεγάλη ανάγκη από διακοπές.Τελικά η Εύα το είχε πιο πολύ.

Μέσα από κάθε ξεχωριστή στιγμή εκφραζόταν,έπαιρνε αποφάσεις,διεκδικούσε,δυνάμωνε,έκανε φίλους.Η κούραση και η μελαγχολία με κάνουν πολλές φορές να τα ξεχνώ και να παραδίνομαι. Αυτό συνέβη και στις διακοπές μας.
Ευτυχώς που υπάρχει η έκφραση των ματιών της,η κίνηση των χεριών της,ο ενθουσιασμός απέναντι σε απλά πράγματα.
Σαστισμένη να κοιτάει τους γλάρους,η λαχτάρα για θάλασσα και βουτιές,σκαλίζοντας την αμμουδιά να θέλει να την πάρει όλη στην αγκαλιά της,τρώγοντας το καρπούζι (επιτέλους) ελεύθερη χωρίς πρόσεχε και μη,προσπαθώντας να πιάσει το μικρό καβουράκι όταν κουνάει τα πόδια μέσα στο κουβαδάκι, όταν απεγνωσμένη ξύνεται από τα τσιμπήματα των κουνουπιών και έρχεται να μου πει "μαμά,τσιμπ τσιμπ" και μου τα δείχνει με τα δαχτυλάκια της να τα φιλήσω,όλα αυτά και πάρα πολλά ακόμα είναι όλη η δροσιά του δικού της καλοκαιριού, του δικού μας καλοκαιριού.

Εύα μου σ'ευχαριστώ και πάλι!



























Ναι,ναι αυτή είναι η sudocream!