eikones

Η βάπτιση της Εύας

Κάποτε η βάπτιση για μένα ήταν απλά μια ώρα δουλειάς. Όταν ήρθε η βάπτιση της Εύας, της κόρης μας, όλα έμοιαζαν τόσο διαφορετικά.. Τι ώρα πρέπει να γίνει η βάπτιση για να βολεύει την Εύα, να μη πεινάει, να μη νυστάζει, τι θα φορέσει για να νιώθει άνετα, να μη ζοριστεί πολύ για να μη κλαίει, αν θα κάτσει στην αγκαλιά της Νονάς, αν θα την προσέξει ο παπάς... ΄Αγχος,πολύ άγχος. Να περάσει όμορφα κι ας μη το θυμάται όταν μεγαλώσει. Τελικά το άγχος αποδείχτηκε φάρσα. Η Εύα έκλαψε μόνο στη βουτιά, κοιτούσε με περιέργεια από την αρχή ως το τέλος λες και είχαμε βγει απλά μια βόλτα, πηδούσε από αγκαλιά σε αγκαλιά και στο τέλος έπαιζε με τις μπομπονιέρες και τον παππού της.Ενώ νύσταξε πάρα πολύ, όταν γυρίσαμε σπίτι ξάπλωσε στο κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά και άρχισε να γελάει ασταμάτητα.Σαν να κατάλαβε πως η μέρα αυτή ήταν δική της..